Het opstappen van Camiel Eurlings als hoogste baas van KLM is groot nieuws in Nederland. Te groot naar mijn smaak, maar niet te klein om deze column eraan te wijden.
Zijn vertrek zou onvermijdelijk zijn. Volgens het FD was algemeen bekend dat Eurlings niet goed kon managen, niet besluitvaardig was en dat hij zijn afspraken niet nakwam. Tja, er zijn wel eens managers – zelfs topmannen – voor minder aan de kant gezet.
Opmerkelijk dat Eurlings wel als politiek toptalent werd gezien en het zelfs tot minister had geschopt. En dat op een leeftijd waar je u tegen zegt. Blijkbaar zijn besluitvaardigheid en betrouwbaarheid minder essentieel in de politiek. Wellicht staan ze succes in de politiek zelfs in de weg.
In dat licht kan zijn falen niet verrassen. Als je een raspoliticus een onderneming laat leiden, gaat hij politiek bedrijven. Dat is geen diskwalificatie van politici. Er zullen van de andere kant weinig echte managers succesvol zijn als politicus in Nederland. Het is nu eenmaal een ander vak.
Alle ophef ten spijt, is het voor de toekomst van KLM nauwelijks van belang wie Eurlings opvolgt. De echte beslissingen worden namelijk in Frankrijk genomen.
Errol Keyner is adjunct-directeur bij de Vereniging van Effectenbezitters (VEB), maar schrijft dit artikel op persoonlijke titel.
Dit artikel is oorspronkelijk verschenen op z24.nl
